این خویشاوند باورنکردنی نهنگ در خشکی زندگی می‌کند | عکس

به گفته هامشاهری آنلاین ، نوه های نهنگ های اولیه ، که اکنون در دریاها و اقیانوس های روی زمین شنا می کنند ، از بزرگترین و شناخته شده ترین گونه های اقیانوسی با تکنیک های شکار بسیار چشمگیر و تاریخ جالب هستند. اما چگونه آنها به موجودات دریایی باشکوه و باشکوه تبدیل شدند؟

یکی از اولین اجداد نهنگ ، حیواناتی به نام Pakicetus بود که به “نهنگ اول” یا یکی از اولین آبشار معروف بود. این موجود که به چهار اندام حرکت می کند ، ظاهراً از هر دو گوشت حیوان خشک و ماهی تغذیه می شود.

این موجود برای اولین بار در سال 6 کشف شد و احتمالاً در حومه تیتیس اقیانوس زندگی می کرد ، جایی که پاکستان و هند در آن حضور دارند. فسیل ها نشان می دهد که اولین نهنگ دارای استخوان گوش مشابه با نهنگ های مدرن است و یک ساختار منحصر به فرد دارد که ممکن است به پاکستان اجازه دهد تا بتواند زیر آب را بشنود.

پس از پاکستان ، موجودات بیشتر در آب تکامل یافته و با این محیط جدید سازگار شدند. یکی از این موجودات Ambolusteus بود که حدود 2 تا 5 میلیون سال پیش زندگی می کرد. این یک دم بلند شنا داشت ، هم در ساحل و هم در آب و هم آب می گذراند و هنوز هم چهار پا داشت.

پس از Ambolostus ، Dorudontinae و Basilosauridae حدود 1 تا 2 میلیون سال پیش ظاهر شدند. ریحان ها دارای اندامهای عقب کوچک بودند و بینی آنها به عقب بود ، احتمالاً واسطه بین بینی و سوراخ تنفسی.

دورودون به طول پنج متر با پاهای عقب و باله های کوچک بود که تمام وقت خود را در آب می گذراند ، از جمله در هنگام زایمان. علاوه بر دورودونتیان و بازیکنان ، نهنگ های اولیه دیگری نیز در همین دوره وجود داشتند.

“در طی هشت میلیون سال ، اجداد نهنگ ها ، از یک سرزمین کاملاً ، مانند پاکستان ، مانند پاکستانی از فت ها و خز ، در اطراف لبه اقیانوس تتیس زندگی می کردند تا کاملاً موجودات. [زمان] در مقیاس تکاملی بسیار سریع است. “

فرزندان دورودون به نهنگ های مدرن تبدیل شدند. حدود 5 میلیون سال پیش ، نهنگ های معصوم شروع به ایجاد یک فیلتر تغذیه ای برای خوردن خود و ایجاد جمجمه های مسطح کردند ، در حالی که برخی دیگر دندان های خود را حفظ کردند و نهنگ های قاتل ، نهنگ های کهربا و دلفین های مدرن شدند. این بیماری به سیل دندان (یا نهنگ های دندانپزشکی) و سیل های غیرقابل تصور (یا بدون نهنگ) تقسیم شد ، که نهنگ ها را برای سازگاری با رژیم های مختلف تضعیف کرد.

تحقیقات ژنتیکی نشان داده است که واترلوگ ها به همراه اندامهای عقب و تغییرات جسمی که در فسیل ها دیده می شود ، هنگام ساکنان آب بیشتر از پاهای خود از دست می دهند. محققان دریافتند که واترلوژها از جمله موارد دیگر ژن تولید بزاق را از دست داده اند ، که با توجه به رژیم های غذایی آبزی آنها معقول است. علاوه بر این ، آنها دریافتند که نهنگ های دندانپزشکی بیشتر ژن های بو و طعم خود را از دست داده اند.

ژنتیک می تواند توضیح دهد که چرا نهنگ های امروز بسیار بزرگ شده اند ، در حالی که اجداد اولیه آنها به اندازه یک بز بودند. رشد عظیم نهنگ ها نتیجه تغییرات ژنتیکی و فشارهای تکاملی است که بدن های بزرگتر را به دلیل فوایدی مانند حفظ گرمای بهتر ، افزایش راندمان شنا و کاهش خطر شکار در اقیانوس ترجیح داده است.

همچنین ، با کاهش محدودیت های گرانش ، محیط آب آن را بی سابقه کرده و انتخاب طبیعی را با گذشت زمان انتخاب کرده است که در نهایت به اندازه عظیم نهنگ های امروزی منجر شده است.

منبع: دوران ایران