‌شاه‌نقش‌ ادای دینی به سینمای دهه ۵۰

Hamshahri Online: شاهد احمدلو ، بازیگر ، سینما و مدیر تلویزیون ، این بار به یکی از موضوعات مورد علاقه خود آمده است. آخرین فیلم شهید احمدلو و تهیه شده توسط علی غیم مگامی یکی از فیلم های بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر است که به بدن سینما می پردازد و مربوط به خود سینما است. احمدلو می گوید که سعی کرده است در فیلم جدید خود به بازیگری و بازیگری برود. این حرفه و حرفه ای که در گذشته دنیای عجیبی داشته است و اکنون با نمایندگی دنیای ستارگان سینمای قدیمی ، سعی در ایجاد یک فضای مذهبی دارد. Behrang Alavi ، Hooman Electricity ، Pejman Bazoughi ، Mina Vahid ، محمد Motoslani ، Shahram Ghaedi ، Enayat Bakhshi ، Reza Rougiri ، Nasim Literary ، Sirus Mimnet ، Mehdiizi Miami ، Shahin Tasimi ، Majidi ، Pouria Mandei ، Pouria Mandei ، Pouria mandei ، pouria mandei ، pouria mandei. داستان “شاه شاه” در اطراف شاهاب و ناصر می چرخد. شخصیت هایی که در انتخابات انجمن هنر و سینما نامزد شده اند و نگاهی جدی به تجارت و روابط اجتماعی در سینما دارند.

بعد از بازی در فیلم “سیاه” ، شما چند سریال درست کردید و چگونه “پادشاه” او را جلوی دوربین گذاشتید؟
این فیلم براساس داستان واقعی ساخته شده است. نگرانی دیرینه من این بوده است که هنرمندان و بازیگران فراموش شده و سینمای قدیمی ضرب و شتم را به تصویر بکشم. موضوعی که من در فیلم های کوتاه ساخته ام که ساخته ام در این فیلم ها حضور دارد. وقتی داستان واقعی را خواندم ، ایده مناسبی برای ساخت فیلم “پادشاه” دیدم. ترکیب مردم و دنیای آنها. سازگار با مباحث سینما باید قابل توجه باشد. در “حوا” نیز انتخابات وجود دارد. موضوعی که یکی از معیارهای اجتماعی و تعیین کننده در سراسر جهان است و در کشور ما مسئله انتخابات با شور و شوق و فراز و نشیب های مختلف روبرو است.

آیا این نگرانی سینما در دهه 1980 یا برخورد با افرادی مانند هنرمندان سینما که همیشه به دلیل کودکی در سینما همیشه در فراموشی زندگی می کنند؟
یعنی نگرانی سینما و این افراد ریشه در کودکی من در سینما دارد و مسئله اجتماعی انتخابات در این فیلم همیشه در راه همه ما است. اگر می خواهم به طور کلی توضیح دهم ، دلیل ساختن “پادشاه” بود. اولین کسی که دین را به سینمای ایران انجام داد ، دوم ، که عاشق این سینما است و همیشه در سینما بوده است ، اما دیده نشده است ، و سوم مسئله اجتماعی انتخابات (در هر گروه ، اتحادیه کارگری و غیره) بشر
شما گفتید ، “پادشاه” بر اساس یک داستان واقعی بنا شده است. فیلمنامه چگونه نوشته شده است؟
“شاه شاه” براساس طرحی بود که انسان فاضل نوشت. دین برای سینما ، و فکر می کنم این فیلم سینما است. در این فیلم از عناصر و ویژگی های بسیاری از سینما استفاده کردم. به نظر من ، ایران یک دیوار سینمایی طولانی دارد که همان فیلم ها هر آجر و سینمای آن دوره است. سینمایی که در خاطرات ما وجود دارد. سینمایی که در حافظه ما باقی مانده و فیلم های آنالوگ بعداً Betamax و VHS شدند. سینمای گذشته ما مورد احترام است و “پادشاهی” ادای احترام به فیلمسازان فیلم هایی است که ما دیدیم.
می توان گفت ؛ آیا وام سینمای گذشته ما است؟
بله به همین دلیل است که موسیقی و شخصیت های فیلم هر یک یادآور فیلم های ساخته شده هستند. عاشقان عشق در “پادشاه” او دیده می شوند که این افراد بیهوده عاشق سینما نیستند و ریشه در زندگی خود دارند. لباس آنها و دیالوگ هایی که در کنار هم دارند ، همه یادآور فیلم هایی است که ما تماشا کردیم. فیلمنامه به گونه ای نوشته شده است که ما بتوانیم این عناصر و استانداردها را در برقراری ارتباط با مخاطب رعایت کنیم. به طور کلی ، “امپراتوری” ریشه در سینمای گذشته دارد و به دنبال علاقه به آن است و می گوید حتی یک نفر در این شهر وجود دارد که به این افراد و سینما احترام می گذارد.
تماشاگر با تماشای “پادشاه” خود با یک فیلم کمدی روبرو خواهد شدD؟
این فیلم به هیچ وجه کمدی نیست ، شاید در “پادشاه” او موقعیت های طنزآمیز و طنز داشته باشد ، اما مخاطبان نباید انتظار یک فیلم کمدی مانند “گریه کردن چند” را داشته باشند. من در طول فیلم یک کتاب طنز دارم که به منافع شخصی خودم برمی گردد. “امپراتوری” یک فیلم اجتماعی است که سینما را در متن روایت می کند.
این فیلم بازیگرانی مانند Enayat Bakhshi ، محمد Motoslani ، Reza Rogeri و غیره را نشان می دهد که به نظر می رسد مطابق داستان فیلم صحیح است. در مورد بازیگران برای ما بگویید.
شخصیت های فیلم “امپراتوری” چهار دسته هستند و توسط این دو دسته انتخاب می شوند. دسته اول هنرمندان قدیمی و ضرب و شتم سینما است. دسته دوم پیشگامان این زمینه است که همیشه در سایه زندگی کرده اند ، اما همیشه در موقعیت خود بوده اند و برای ساخت آنها مستند تشکیل شده اند. دسته سوم بچه های پیر جمشید بودند که هرگز مورد جدی قرار نگرفتند و به آنها نگاه نکردند. استعدادهایی که کشف نشده بودند ، و اگر این افراد جدی گرفته می شدند ، ظرفیت جدیدی برای سینما وجود داشت. این انتخاب بازیگران و حضور هنرمندان همیشه در برخی از فیلم های شما به طور مستقیم و غیرمستقیم دیده می شود. من همیشه در فیلم و سریال خود از این هنرمند استفاده کرده ام. این افراد همیشه مورد علاقه من بودند و با گذشت سالها سعی کردم با آنها کار کنم و به آنها گفتگو کنم و نزدیکتر شوم. من همیشه به این هنرمندان اختصاص داده ام و امیدوارم که نسل های بعدی این بخش را جدی تر کنند و به آنها نگاه نکنند ، هنرمندان افراد مؤثر در سینما هستند.

کودک سینما

نگاهی به بازی های شاهد احمدلو در سینمای ایران از کودکی
پسری که پس از ضرب و شتم مفصلی که از بدمن خورده بود ، یک کیف و کلاه “سبک” به او آورد ، قهرمان شیمیایی را به او و دوستانش داد تا به سینما “خورشید” بروند و فیلم را فیلمبرداری کنند و از تلخ جلوگیری کنند و واقعیت خشونت آمیز خیابان. ‌

یک نوجوان جنگنده جنگ که دارای هوا احمد آقا است. او باهوش است و پول و پول خود را جمع کرده است ، اما علی رغم فاجعه ، او باقی مانده است ، و عضو گروه احمد آقا که به فینال فیلم می رود.

بهمن ، تنها فرزند روستام ، که پس از سالها جنگ از جنگ بازگشت ، در درگیری نابرابر با بد بودن فیلم باید نیمه زندگی پدر را از مردگان بیرون آورد و کامیون سوار شود. او پسری است که به زودی مرد می شود.

“سرب” ، “دندان مار” و “گروهبان” ؛ مشارکت پی در پی احمدلو با مسعود کیمی ، برای اولین بار و آخرین بار نام کودک و نوجوان در سینمای شیمیایی بازی می کند. ۱۳ Derakhshan Kimia در دهه 1980 ، که در آن نقش احمدلو بازی می کرد ، برجسته شد و از یک حضور مختصر اما به یاد ماندنی در سرب ، “گروهبان” که یکی از پنج بازیگر اصلی این فیلم بود.

فرزند محمد ولی احمدلو ، معروف به “ماردوک” ، فرزند سینما است. پدر وی مدیر تدارکات ، تولید و بازیگر زن است و در “دندان های مار” کسی است که به طور مفصل “EIN” (شاهد احمدلو) را ضرب می کند. از صحنه ها گرفته تا صحنه ها و از بازیگری تا کارگردانی مسیری که احمدلو در طول سالها طی کرده است ، و از اولین کار خود به این هنرمند ، “سینما” فیلم های خود را قرار داده است و اکنون با پادشاه نقاش به جشنواره رسیده است. بشر این پسر سالهاست که کارگردان است.