۵ شاهکار در فیلم‌های ژانر علمی‌تخیلی

فیلم های علمی تخیلی فقط مربوط به سفینه فضایی ، روبات های هوشمند و موجودات بیگانه نیستند. بعضی اوقات این فیلم ها همچنین می توانند پنجره ای به پیچیده ترین سؤالات فلسفی ، علمی و روانشناختی باشند.

برخی از بهترین فیلم های علمی -Fi در تاریخ سینما در تلاشند تا به ما نشان دهند که واقعیت بیشتر از آنچه می بینیم است. به عنوان مثال ، “زمان” ممکن است همانطور که فکر می کنیم “خطی” نباشد ، و ممکن است هوش مصنوعی روزی باهوش تر از ما باشد.

در اینجا شما با پنج فیلم علمی تخیلی شگفت انگیز آشنا می شوید که نه تنها یک داستان هیجان انگیز دارند بلکه مفاهیم عمیق را نیز به تصویر می کشند. اگر به دنبال فیلم هایی هستید که ساعت ها بعد از تماشای به آنها فکر می کنید ، این لیست برای شما مناسب است.

1. بین شهری (1)

کارگردان: کریستوفر نولان

در آینده نه چندان دور ، زمین به دلیل تغییرات آب و هوا از بین می رود. محصولات کشاورزی یکی پس از دیگری نابود می شوند و طوفان های گرد و غبار زندگی را برای انسان دشوار می کند. کوپر ، خلبان سابق ناسا ، که اکنون در حال کشاورزی است ، به طور تصادفی علائم را متوجه می شود که وی را به سمت یک مرکز مخفی ناسا سوق می دهد. در آنجا ، پروفسور برند به او می گوید که انسانها باید سیاره جدیدی برای زندگی پیدا کنند.

یک گروه فضانورد از طریق یک کرم چاله کشف شده در نزدیکی کیوان به یک سفر بی نظیر می رود. اما چالش بزرگ آنها نسبیت زمان است: در بعضی از سیارات ، هر ساعت معادل سالهای روی زمین است. کوپر در این سفر تصمیمات دشوار می گیرد ، از جمله اینکه او دختر خود را تنها می گذارد ، در حالی که هیچ امیدی به بازگشت ندارد. اما در پایان ، او خود را در ابعاد پنجم فضا-زمان ، جایی که می تواند با گذشته ارتباط برقرار کند ، پیدا می کند. این فیلم مفاهیم پیچیده ای مانند گرانش ، سفر زمان و حتی این ایده را که عشق می تواند فراتر از فضا و زمان باشد ، بررسی می کند.

2. ورود به سیستم (1)

کارگردان: دنی ویلنوف

داستان فیلم مربوط به ورود ناگهانی فضاپیمای بیگانه به مناطق مختلف زمین است. دولت ایالات متحده به دکتر لوئیس بنکس ، یک زبان شناس برجسته کمک می کند. او به همراه سایر دانشمندان سعی در یادگیری و رمزگشایی زبان بیگانگان دارند.

اما یک نکته حیرت انگیز در این زبان وجود دارد: بیگانگان زمان را به صورت خطی نمی فهمند ، اما آنها آن را به عنوان یک دایره می بینند. هرکسی که زبان خود را یاد بگیرد می تواند آینده را ببیند. لوئیس به تدریج می فهمد که خاطرات دخترش در واقع با گذشته مرتبط نیست ، اما او خاطرات آینده را می بیند. این فیلم عمیقاً مفهوم زمان ، سرنوشت و ارتباطات را به چالش می کشد و این ایده را مطرح می کند که آگاهی ما از زمان ممکن است مستقیماً با محدودیت های زبان ما مرتبط باشد.

1. تیغه دونده 2 (1)

کارگردان: دنی ویلنوف

در دنیای آینده نگر ، روبات های شبه انسانی به نام “raplycans” از انسانهای بی طرفانه ساخته شده اند ، اما در نهایت برده های بشریت هستند. شخصیت کی ، به عنوان یک دونده تیغه ، وظیفه نابودی راپیکت ها را دارد که علیه این قوانین قیام کرده اند. اما در طی یکی از مأموریت های خود ، او می فهمد که ممکن است یک راپکیان به طور طبیعی باردار شود ، چیزی که به نظر غیرممکن است.

چه کسی در جستجوی این کودک و مقابله با ریک دک در مسیر خود است. اما در این میان ، او نیز با یک بحران هویت شدید روبرو است. آیا او کودک افسانه ای است؟ آیا خاطراتی که آنها واقعی دارند یا صرفاً برنامه ریزی شده اند؟ این فیلم سؤالات پیچیده ای راجع به آنچه انسان ها وجود دارد ، تأثیر خاطرات در شکل گیری هویت و اخلاق در هوش مصنوعی ایجاد می کند.

1. ماتریس (1)

کارگردان: Wachowski

نئو ، یک برنامه نویسی در دنیای هکر ، می فهمد که واقعیت چیزی نیست که به نظر می رسد. او توسط مردی مرموز به نام موروس کشف می شود. کسی که تمام زندگی خود را به او می گوید ، صرفاً شبیه سازی رایانه ای به نام ماتریس بوده است. در حقیقت ، بشریت سالها پیش توسط ماشین های هوشمند ناکام بوده و اکنون در حال خواب است ، در حالی که ذهن آنها در دنیای مجازی است.

موروس به نئو پیشنهاد می کند تا حقیقت را کشف کند. با خوردن یک قرص نئو قرمز ، او از توهم خارج می شود و خود را در دنیای واقعی می یابد ، جایی که بقایای افراد آزاد در حال جنگ با اتومبیل هستند. او می آموزد که چگونه با هک کردن قوانین ماتریس ، قدرت های متعالی را بدست آورید و رهبر شورش علیه سیستم شوید. این فیلم سؤالات اساسی را در مورد ماهیت واقعیت و آزادی اراده مطرح می کند و هنوز هم یکی از بحث برانگیزترین آثار علمی تخیلی در تاریخ سینما است.

1. ۲۰۱۴ یک تبلیغ کننده فضایی (1)

کارگردان: استنلی کوبریک

این فیلم با صحنه ای آغاز می شود که نشان می دهد با کشف یک یکپارچه مرموز ، اجداد انسانی به تدریج باهوش تر می شوند. سپس ، داستان دورتر می رود ، جایی که یک ایستگاه فضایی یک مونولیت مشابه را در ماه کشف می کند.

ناسا برای بررسی آن یک گروه فضانورد را به فضا می فرستد ، اما در طول این مسیر ، رایانه هوشمند کشتی ناقص است و در برابر خدمه بالا می رود. سرانجام ، یکی از فضانوردان به تنهایی راه خود را به یکپارچه باز می کند و وارد بعدی بعدی می شود. در پایان ، این فیلم با تصویری نمادین از یک کودک کیهانی متولد فضا ، مفهوم تکامل انسان را به روشی استعاری و فلسفی به تصویر می کشد.